کنشها و واکنشهای اجتماعی
هر جامعه ای را می توان به یک واکنشگاه شیمیایی شبیه کرد و انسانهای آن جامعه را نیز به مولکولهای موجود در واکنشگاه، خواه مولکولها در واکنش شیمیایی شرکت داشته باشند و خواه به عنوان ماده‌ی خنثی در محیط حضور داشته باشند.
در علم شیمی اصطلاحی است به نام آغاز کننده‌ی واکنش یا initiator. در واقع به واکنشگرهایی گفته می شود که در آغاز واکنش نقش اساسی داشته و بدون حضور آنها واکنش آغاز نمی‌شود. بسیاری از واکنشهای شیمیایی وجود دارد که در آنها یک واکنش‌دهنده به عنوان آغازکننده هر چند کم لازم است واکنش شروع شود و بعد از آن واکنش به صورت زنجیروار بین مولکولهای مختلف و حتی بدون حضور آغازکننده اتفاق می‌افتد. نمونه اش پدیده‌ای است که در مورد CFCها و لایه‌ی ازن مشاهده می‌شود.
در جامعه‌ی واقعی نیز اگر انسانهای جامعه را به مثابه مولکولهای شرکت‌کننده در واکنش قلمداد کنیم، برای آغاز واکنش نیاز به یک آغازکننده یا بهتر بگویم، یک انرژی اولیه است تا واکنش آغاز شود و آنگاه چنانچه شرایط مساعد باشد واکنش خود به خود پیش می‌رود. ما به عنوان آغاز کننده، تصمیم گرفتیم این واکنشهای زنجیره ای را در جامعه خود ایجاد کنیم. واکنشهایی که نتیجه‌ی آن توسعه و فرهنگ‌سازی برای آینده‌ی جامعه است. در این میان به کمک و همراهی کسانی که این توانایی و پتانسیل را دارند هم نیاز داریم تا انرژی اولیه مورد نیاز را تامین کنیم. ما قرار است یک واکنش را آغاز کننده باشیم و به این امید داریم که این واکنش زنجیره‌وار کل جامعه را در بر گیرد، حتی در حد یک تلنگر، در هر یک فنجان آگاهی.
همراهی هر کدام از نهادهای اجتماعی، چه کافه‌ها، چه شرکتها و سازمانها و چه مردم با این طرح یک اتفاق بزرگ را رقم می زند. اتفاقی که دودش در چشم خودمان خواهد رفت!
